το έχω ξαναδεί το πρόσωπο αυτό...κάπου, κάποτε...στα όνειρά μου το βλέπω ακόμα...(και βέβαια δεν εννοώ την Grace Jones...!)
...πόσο θα'θελα να το ξαναδώ...πόσο απελπισμένα το θέλω...
Τρίτη 30 Μαρτίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Περάστεεεεεε....λίγο απ' όλα...παζάρι στην ακμή του, τέντες πολύχρωμες, μουσικές δυνατές, καλούδια ποικίλα ΑΑΑ ποιότητας, ζωή αληθινή χωρίς signe περιτύλιγμα, ο κύριος κοιμάται στην καρέκλα με το στόμα ανοιχτό, μακάριος, και δίπλα η καντίνα μοσχοβολάει...σουβλάκια, λουκάνικα και μύγες...στιγμές δυνατές.
Create a playlist at MixPod.com
ἐὰν μὴ ἔλπηται ἀνέλπιστον οὐκ ἐξευρήσει, ἀνεξερεύνητον ἐὸν καὶ ἄπορον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΑΣΑΙ ΚΑΛΑ ΡΕ ΛΙΑΝΑ ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΚΙΝΗΤΟ ΚΑΡΑΒΙ.
Πιο ακίνητο δεν γίνεται...απελπισμένα ακίνητο καράβι..."άπνοια" και περίεργη "γαλήνη"...η "'Αγρια Θάλασσα", η "Τρικυμία", η "Καταιγίδα"..πάει χάνονται μέσα στη μεγαλύτερη φουρτούνα της ζωής. Χρόνια Πολλά Στέλιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΣΕΝΑ ....ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ Ο ΣΤΕΛΙΟΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφή:) Χρόνια Πολλά...όποιος κι αν είσαι.
ΑπάντησηΔιαγραφή