Κυριακή 18 Ιουλίου 2010
Καλοκαιρινή δροσιά...
Απανθίσματα από περιοδικό του 1920. Συνοδεύονται από pin up girls των δεκαετιών '40, '50.
Ή ἀγάπη ἐστί πρᾶγμα ἀνέκφραστον, εἷς τόμος ἐν μιᾷ λέξει, εἶς ὠκεανός εἰς ἓν δάκρυ, εἷς άνεμοστρόβιλος εἰς ἓνα ἀναστεναγμόν.
Οί εἰς τά ἀποκλειστικῶς γήϊνα προσεκολλημένοι ὁμοιάζουν πρός τούς σκώληκας, οἱ ὁποῖοι συμφύρονται ἐσαεί τῷ βορβόρῳ, ἔνθα καί σήπονται οἰκτρῶς.
Εἰς τόν ἔρωτα ὁ χρόνος εἶναι στιγμή καί ἡ στιγμή εἷναι χρόνος.
Ἄνευ πείρας καί περισκέψεως μένει τις ἐν διηνεκεῖ νηπιότητι.
Εἷδον θαλασσῶν θυέλλας, εἷδον γυναικῶν τοιαύτας, καί ἐλυπήθην τούς ἐρῶντας πολύ πλέον ἤ τούς ναύτας.
Ἡ διηνεκής πάλη τῶν παθῶν κατά τοῦ λογικοῦ δέν μᾶς ἀφήνει οὐδεμίαν ἀνάπαυσιν.
Φαίνεται ὃτι ὑπάρχει εἰς μέν τόν ἐγκέφαλον τῶν γυναικῶν μία ἔλιξ ὀλιγωτέρα, εἰς δέ τήν καρδίαν των μία χορδή περισσοτέρα παρά εἰς τούς ἄνδρας.
Δέν πρέπει τις νά προσκομίσῃ μεθ’ἑαυτοῦ είς τό γῆρας τά ἐλαττώματα τῆς νεότητος, διότι τό γῆρας αύτό καθ’ἑαυτό ἔχει τάς ἀτελείας αὑτοῦ.
Ἡ φιλάρεσκος ὁμοιάζει τήν ὡραίαν θάλασσαν, ἐπιφάνεια ἀκτινοβολοῦσα, ἀντανακλῶσα τοῦ οὐρανοῦ τό μειδίαμα, ἀλλά κρύπτουσα άχανῆ πυθμένα, ὕπουλον ρεῦμα, θάνατον!
Ὅτε γίνεται ἡ ἐκλογή τῶν χειμερινῶν ἐνδυμάτων πρέπει νά ἔχετε ὑπ’ὅψιν τά ἐξῆς: Ὅταν ὕφασμα φέρῃ έπιγεγγραμένην τήν λέξιν μαλλί, ἐνίοτε περιέχει καί βαμβάκι. Ὅταν ὅμως ἔχει τάς λέξεις καθαρό μαλλί, τότε νά ἦσθε βέβαιος ὅτι ἔχει καί βαμβάκι!
/A.JPG">
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Καλά υπέροχες!, ειδικά αυτό με το μαλλί ...!!
ΑπάντησηΔιαγραφή:-))))))))))))) δροσούλα ε; πάντως είδα κι έπαθα να γράψω με πολυτονικό!
ΑπάντησηΔιαγραφή