Ξεφύλλιζα διάφορα παλιά περιοδικά πίνοντας το καφεδάκι μου το πρωί. Βρήκα λοιπόν πολλά, μα πάρα πολλά, σχετικά με τον έρωτα και το "φυσικό επακόλουθο", το γάμο...και ειδικότερα...συνταγές για το πώς θα αποπλανήσουμε ένα άντρα και θα τον στήσουμε με μια ανθοδέσμη στα χέρια έξω από μια εκκλησία να αναρωτιέται πώς βρέθηκε εκεί στα καλά καθούμενα και στα πρόθυρα κρίσης πανικού, την ώρα που εμείς πανευτυχείς απολαμβάνουμε το γεμάτο λουλούδια κρεβάτι, την απόλαυση της "αποκατάστασης" και ονειρευόμαστε γιούλια, βιολέτες και τριαντάφυλλα να συνοδεύουν τον γεμάτο έρωτα, πάθος, ευτυχία κοινό μας βίο!
Πώς το πετυχαίνουμε όμως αυτό? Με τι θυσίες, τι κόλπα, τι ίντριγκες, τι ποικίλα τερτίπια?
Μάλλον όλα αυτά ακούγονται αναχρονιστικά και ξεπερασμένα σήμερα...εμείς οι γυναίκες είμαστε ανεξάρτητες, χειραφετημένες, δουλεύουμε σκληρά (χωρίς να μας βάζουν στη κατηγορία των βαρέων και ανθυγιεινών...ντροπή!!!), δεν ακούμε τη μαμά μας...βασικά δεν ακούμε κανένα...αλλά...τι θα έκαναν τα καταστήματα καλλυντικών, οι οίκοι μόδας, τα αμέτρητα γυναικεία περιοδικά που εξαντλούνται με το που σκάνε μύτη στα περίπτερα, τα ινστιτούτα ομορφιάς, οι πλαστικοί χειρούργοι, τα κομμωτήρια, τα μαγαζάκια που έχουν φυτρώσει παντού και σου κάνουν τα φρύδια α λα Σάρον Στόουν και τα νύχια ουράνιο τόξο...αν, λέω αν...δεν είχαν παραμείνει βαθιά μέσα μας, έστω με την επίφαση της Σύγχρονης Γυναίκας, οι παραινέσεις αιώνων για την ποθητή εκείνη ημέρα που σαν μοντέρνες Σταχτοπούτες (με τη συνοδεία κιλών glitter, πυροτεχνημάτων και γενικά glamorous ατμόσφαιρας) θα παραδοθούμε στον στύλο του μέλλοντος σπιτιού μας?
Πολλά είπα...
(κι είμαι και παντρεμένη αιώνες τώρα!)...
Σκάνναρα λοιπόν από ένα περιοδικό του 1949, ένα σχετικό άρθρο άκρως ενδιαφέρον για κάθε γούστο και κάθε διάθεση: είτε γελάμε, είτε κουνάμε το κεφάλι μας, είτε νοσταλγούμε, είτε μαθαίνουμε, είτε απορρίπτουμε...όλα παίζουν!
...και κάποια σοφά λόγια περί έρωτος από τον Albert Tournier, περιοδικό ΗΛΙΟΣ, 1947
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου