Πρωτομαγιά...

Πρωτομαγιά 2010...
Ίσως πάμε εκδρομή, ίσως φτιάξουμε και μαγιάτικο στεφάνι...ίσως (σίγουρα μάλλον) όλο και σε κάποιο ταβερνάκι θα καταλήξουμε να πίνουμε μπύρες και να απολαμβάνουμε λιακάδα, μεζέδες και κουβεντούλα.
Ας μην ξεχνάμε όμως πως κάποιες άλλες πρωτομαγιές σημάδεψαν για πάντα τον τόπο μας...

Θεσσαλονίκη 1936



Γιάννης Ρίτσος, Επιτάφιος. Ο ποιητής γεννήθηκε την Πρωτομαγιά του 1909. Έμελλε να γράψει αθάνατα έργα...πώς όμως να μη δακρύσεις ακούγοντας το θρήνο της μάνας μέσα από τους στίχους του και με την ανεπανάληπτη μουσική του Θεοδωράκη;




Αλέκος Παναγούλης, Πρωτομαγιά 1976 πλήρωσε την ανδρεία του...Το θυμάμαι σαν τώρα...Πεδίον του Άρεως, τραγούδια επαναστατικά, αντάρτικα, σημαίες, ήλιος λαμπερός, συνθήματα, πνοή, νιάτα και αγώνας...όταν τα πάντα πάγωσαν, η στιγμή πάγωσε...ανακοίνωσαν απ' τα μεγάφωνα το χαμό του Παναγούλη...