μια ένσταση και μια υπενθύμιση...α! και κάτι δικό μου...

Η ΕΝΣΤΑΣΗ...
Άκουσα στις ειδήσεις κάποιου καναλιού για τα επεισόδια του περσινού Δεκέμβρη. Τα αποκάλεσαν "Δεκεμβριανά". Ομολογώ ότι αντέδρασα, ίσως επειδή είμαι ιστορικός, ίσως επειδή ο αδελφός του πατέρα μου σκοτώθηκε το Δεκέμβρη του 1944, ίσως επειδή η ιστορία επαναλαμβάνεται όχι όμως και οι ετικέτες της...
Δεν απαξιώνω τα τραγικά γεγονότα του Δεκεμβρίου 2008...δεν δέχομαι όμως την ετικέτα "Δεκεμβριανά", που έχουν ενταχθεί στη ιστορία της Ελλάδας.

Δεκεμβριανά 1944...η αρχη του εμφυλιου πολέμου, μια από τις πιο μελανές σελίδες στην ιστορία της Ελλάδας.


Η ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ...(από ειδήσεις και σχόλια για τη δολοφονία του 22χρονου Ηρακλή Μαραγκάκη στις 5 Δεκεμβρίου 2003 στο Ηράκλειο Κρήτης)



"Τον Ηρακλη Μαραγκακη που σκοτωθηκε απο μπατσο τον ξερετε??ΟΧΙ,γιατι δεν ειχε καει το Πλαισιο τοτε..
Κοβω το κεφαλι μου οτι κανεις απο ολους αυτους που διαμαρτυρονται για 20 σπασμενες βιτρινες δεν ξερει την ιστορια αυτου του Κρητικου ΜΟΛΙΣ 5 χρονια πριν...
Αν αντεχει το στομαχι σας διαβαστε το παρακατω κειμενο...

Το περιστατικό είχε γίνει στις 5 Δεκεμβρίου του 2003, έξω από το χωριό Γωνιές, κοντά στα Ανώγεια, στα όρια των νομών Ρεθύμνου και Ηρακλείου, σε αστυνομικό μπλόκο. Ο Μαραγκάκης και δύο συνομήλικοι φίλοι του επέβαιναν σε διερχόμενο αυτοκίνητο. Σε σήμα των αστυνομικών να σταματήσουν για έλεγχο δεν υπάκουσαν κι ανέπτυξαν ταχύτητα. Οι αστυνομικοί τους καταδίωξαν, πυροβολώντας αδιακρίτως στο αυτοκίνητο.

Μια από τις σφαίρες (βρέθηκαν πάνω από 10) χτύπησε τον Ηρακλή Μαραγκάκη προκαλώντας του διαμπερές τραύμα στο κεφάλι. Λίγες μέρες μετά αφού κρατήθηκε κλινικά νεκρός στο νοσοκομείο Ηρακλείου ανακοινώθηκε ο θάνατός του.

ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΤΕΛΙΚΑ?? ΥΠΗΡΞΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΕΛΙΚΑ??

Oυσιαστική αθώωση για τον μπάτσο δολοφόνο του Ηρακλή Μαραγκάκη αποτελεί η απόφαση του εφετείου Πειραιά που τον έκρινε ένοχο κατά πλειοψηφία για την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από αμέλεια και τον "καταδίκασε" σε 5,5 χρόνια φυλάκισης. Ο αρχιφύλακας Γιάννης Δημητρακάκης, κατηγορούμενος για τη δολοφονία του 22χρονου Ηρακλή Μαραγκάκη το Δεκέμβρη του 2003, είχε κριθεί πρωτόδικα ένοχος, χωρίς ελαφρυντικά, για ανθρωποκτονία με δόλο από το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Χανίων και είχε καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη.

Το Δικαστήριο τον είχε κρίνει επίσης ένοχο για δύο απόπειρες ανθρωποκτονίας, των φίλων του Μαραγκάκη, και για παράνομη χρήση όπλου, επιβάλλοντάς του ποινή κάθειρξης 13 χρόνων και στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.

Αθώοι κρίθηκαν απ'το Δικαστήριο οι δύο συγκατηγορούμενοι Ειδικοί Φρουροί (5-2) για τις κατηγορίες της ανθρωποκτονίας, της απόπειρας ανθρωποκτονίας και της οπλοφορίας, ενώ κρίθηκαν ένοχοι μόνο για την κατηγορία της παράνομης χρήσης όπλων και τους επιβλήθηκε ποινή 2 ετών με τριετή αναστολή, στον καθένα.

Ο Δημητρακάκης στο εφετείο απαλλάχθηκε για τις απόπειρες. Ο ειδικός φρουρός Θωμάς Γκούτζας κάθισε στο εδώλιο του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου μετά από την έφεση που άσκησε ο εισαγγελέας κατά της πρωτόδικης απόφασης με βάση την οποία απαλλασσόταν από τις κακουργηματικές κατηγορίες. Και στο Εφετείο ο Γκούτζας αθωώθηκε για την ανθρωποκτονία και τις απόπειρες, και του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 12 μηνών με τριετή αναστολή για τη χρήση όπλου. Ο έτερος ειδικός φρουρόςΝίκος Μακρυποδάκης κάθισε στο εδώλιο του Εφετείου Πειραιά μόνο για την κατηγορία της χρήσης όπλου, για την οποία επίσης τού επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 12 μηνών με τριετή αναστολή.
Γοερές ήταν οι κραυγές της μητέρας του 22χρονου Ηρακλή μετά την ανακοίνωση της απόφασης του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου Πειραιά με βάση την οποία ο αρχιφύλακας αποφυλακίστηκε."Απογοητευμένοι" από την απόφαση εμφανίστηκαν οι συνδικαλιστές αστυνομικοί του Ρεθύμνου δηλώνοντας υπέρ της αθωότητας του συναδέλφου τους."

http://www.geocities.com/a_deltio/gr/d45_irmar.htm



"Στις 5/12, ΠΑρασκευή, ο 22χρονος Ηρακλής Μαραγκάκης, ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ από τρεις αστυνομικούς. Έκανε το μοιραίο λάθος να μην σταματήσει για έλεγχο. Αυτά, συνέβησαν στο Ηράκλειο.

Η αστυνομία επιθυμώντας να συγκαλύψει την ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ, προέβηκε σε ενέργειες που αποκαλύπτουν τη φύση της: πυροβόλησε εκ των υστέρων τα λάστιχα του αυτοκινήτου για να πουν ότι "προειδοποίησαν", καταδίωκε οποιονδήποτε διαμαρτύρονταν ενάντια στη ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ.

Απέναντι σε εν ψυχρώ δολοφονίες δεν μπορούμε να μένουμε απαθείς.

-Καταδικάζουμε την εν ψυχρώ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ. -Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους διωκόμενους που εναντιώθηκαν και αντέδρασαν στην αγριότητα της ΕΛ.ΑΣ."

Ψήφισμα Γ.Σ. Νομικής Σχολής ΑΠΘ. (Ακολουθούν σφραγίδες του συλλόγου)

ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ στα ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ


ΧΑΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ
24-12-2003

"ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΣΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ

Αναπαράσταση για τη δολοφονία του H. Mαραγκάκη
ΗΡΑΚΛΕΙΟ

Tον ειδικό φρουρό Θωμά Γκουντζά και τον αστυνομικό επικεφαλής του κλιμακίου
Γιώργο Δημητρακάκη, έδειξε ως πιθανούς δράστες του θανάσιμου τραυματισμού
του 22χρονου Hρακλή Mαραγκάκη, η χθεσινή αναπαράσταση που έγινε λίγο έξω
από το χωριό Γωνιές Mαλεβιζίου.
Aντίθετα ο δεύτερος ειδικός φρουρός Nίκος Mακρυποδάκης φαίνεται πως λόγω
της θέσης που βρισκόταν όταν έγινε το τραγικό συμβάν να μην είναι εκείνος
από το όπλο του οποίου προήλθε η φονική βολίδα.
H χθεσινή αναπαράσταση διήρκεσε περίπου 3 ώρες και ξεκίνησε λίγα λεπτά μετά
τις 9 το πρωί. Στον τόπο του τραγικού συμβάντος είχαν μεταφερθεί μια ώρα
πριν οι δύο ειδικοί φρουροί και ο αστυνομικός επικεφαλής τους ενώ στις 8.30
μετέβησαν στο σημείο η α' τακτική ανακρίτρια κ. Mαρ. Mπαντουβά, η
εισαγγελέας κ. Πολιτάκη, οι δύο φίλοι του 22χρονου και οι 4 εμπειρογνώμονες
που ορίστηκαν από την ανακρήτρια. Συγκεκριμένα οι κ.κ. Γιάννης Στειακάκης
(καθηγητής Iατροδικαστικής), Mάνθος Tσαγκαράκης (προϊστάμενος δ/νσης
συγκοινωνιών) και δύο οπλουργοί της δ/νσης εγκληματολογικών ερευνών της EΛAΣ.
Eπίσης σ' όλη τη διάρκεια της αναπαράστασης παρόντες ήταν και οι συνήγοροι
πολιτικής αγωγής των δύο νεαρών και της οικογένειας του 22χρονου Hρακλή
Mαραγκάκη. Στο σημείο της αναπαράστασης μεταφέρθηκε και το αυτοκίνητο στο
οποίο επέβαιναν οι 3 νεαροί ενώ για την διαδικασία χρησιμοποιήθηκε ένα
πανομοιότυπο αυτοκίνητο (ίδια μάρκα, τύπος, μοντέλο κ.λπ.).
Aναπαράσταση
Όλη η σκηνή επαναλήφθηκε αρκετές φορές με τον ιατροδικαστή, τον προϊστάμενο
της δ/νσης συγκοινωνιών και τους δύο οπλουργούς να αποτυπώνουν σε
σχεδιαγράμματα καρέ-καρέ την αναπαράσταση.
Στην τρίωρη διαδικασία τα νέα στοιχεία που προέκυψαν είναι ότι η απόσταση
από την οποία πυροβόλησαν το αυτοκίνητο οι τρεις κατηγορούμενοι είναι
μικρότερη των 10 μέτρων. Oι κατηγορούμενοι χθες υποστήριξαν ότι πυροβόλησαν
σχεδόν ταυτόχρονα το αυτοκίνητο ενώ αυτό ξεκινούσε.
Kαταρρίφθηκε ο ισχυρισμός της ανάπτυξης μεγάλης ταχύτητας καθώς το
αυτοκίνητο ήταν πετρελαιοκίνητο, γεγονός που δεν του επιτρέπει να
αναπτύσσει γρήγορα μεγάλη ταχύτητα. Στο πίσω μέρος της καρότσας του
αυτοκινήτου στο οποίο επέβαιναν οι τρεις νεαροί υπήρχε ένα μεγάλο κιβώτιο
το οποίο προεξείχε 20 περίπου πόντους από την πόρτα της καρότσας, χωρίς να
έχει κανένα σημάδι. Γεγονός που σημαίνει ότι όποιος ή όποιοι πυροβόλησαν
προς το κουβούκλιο του αυτοκινήτου ήταν όρθιοι. Oι σφαίρες που χτύπησαν το
αυτοκίνητο ήταν από ευθεία βολή (όχι από εξοστρακισμό).
Kάλυκας
Kατά τη διάρκεια της αναπαράστασης βρέθηκε ένας ακόμη κάλυκας στην αριστερή
πλευρά του δρόμου που ανεβάζει τον συνολικό αριθμό των καλύκων που βρέθηκαν
στους οκτώ. Oι 7 από τους 8 βρέθηκαν στην αριστερή πλευρά κι ένας στη μέση
του αυτοκινήτου.
Mε βάση τα όσα προέκυψαν από την αναπαράσταση ο ειδικός φρουρός Nίκος
Mακρυποδάκης λόγω της θέσης που βρισκόταν (δεξιά πλευρά του αυτοκινήτου και
εμπρός από αυτό) αλλά και λόγω της φοράς της θανάσιμης βολίδας φαίνεται πως
απομακρύνεται το ενδεχόμενο ο θανάσιμος πυροβολισμός να προήλθε από αυτόν.
Aντίθετα ο ειδικός φρουρός Θωμάς Γκούντζας και ο αστυνομικός Γιώργος
Δημητρακάκης που βρισκόταν πίσω από το αυτοκίνητο φαίνεται να είναι εκείνοι
από τα όπλα των οποίων προήλθε η φονική βολίδα. O Θ. Γκούντζας που
βρισκόταν στην αριστερή πλευρά κατά την αναπαράσταση είπε πως η ανοιχτή
πόρτα του αυτοκινήτου τον ακούμπησε όμως δεν τον έριξε (όπως είχε πει στην
απολογία του) αλλά τον ανάγκασε να παραπατήσει. O Γ. Δημητρακάκης είπε πως
όλοι μαζί πυροβόλησαν όταν ξεκίνησε το αυτοκίνητο ενώ πρόσθεσε πως αυτός
έριξε την τελευταία βολίδα.
O οδηγός του αυτοκινήτου N. Γιαλυτάκης δεν μπόρεσε να πει με σιγουριά
πόσους πυροβολισμούς άκουσε ενώ ο Bαγγ. Παπουτσάκης υποστήριξε πως η πρώτη
σφαίρα πέρασε δίπλα από το αυτί του ενώ ακολούθησαν άλλοι τρεις
πυροβολισμοί με τον τελευταίο να χτυπάει τον Hρακλή Mαραγκάκη. Oι τέσσερις
εμπειρογνώμονες θα υποβάλουν τις τελικές τους εκθέσεις μέχρι το τέλος του
χρόνου στην ανακρίτρια. Aυτό πάντως που προκαλεί απορία είναι το πως τρεις
σφαίρες χτύπησαν το κάλυμα του αριστερού τροχού ("τάσι") χωρίς αυτό να
σπάσει και το πως ένα λάστιχο που είχε δεχτεί μια σφαίρα πήγε μέχρι τα
Aνώγεια (περίπου 5 χιλιόμετρα) χωρίς να υπάρξει κανένα πρόβλημα."

...Και τώρα στα δικά μου...
Μέρες, όλοι μας παρακολουθούσαμε με αγωνία τον αγώνα που έδινε το παλικάρι στην εντατική του ΠΑΓΝΗ. Μόλις ανακοινώθηκε ο θάνατος του Ηρακλή Μαραγκάκη, τα παιδιά ξεσηκώθηκαν. Μαζεύτηκαν έξω από τη Βασιλική του Αγίου Μάρκου και ξεκινούσαν πορεία μέχρι την Ασφάλεια Ηρακλείου που ήταν τότε στην οδό Ρολέν. Βρισκόμουν εκεί και με μια ξαφνική παρόρμηση, χωρίς καν να σκεφτώ ότι μπορεί και να με περνούσαν για καμιά ασφαλίτισσα προβοκάτορα, άρχισα να τα ακολουθώ. Ένοιωσα αμήχανα, άλλωστε σε καμιά περίπτωση δεν περνιόμουν για έφηβη ή για φοιτήτρια. Κάποια παιδιά με κοίταξαν περίεργα, τα περισσότερα δεν εδοσαν σημασία. Ίσως και να σκέφτηκαν ότι είμαι κάποια τρελαμένη μαμά ή κάποια λαλημένη τελοσπάντων! Ενώθηκα μαζί τους και ακολούθησα μέχρι την Ασφάλεια. Στη διάρκεια της πορείας κάποια παιδιά με πλησίασαν και με ρώτησαν τι είμαι, πώς και βρίσκομαι εκεί, απάντησα χαμογελαστά και κάπως με είδαν αλλοιώς, πράγμα που με έκανε να νοιώσω ξανά ζωντανή χαρούμενη και μαχόμενη.
Φτάσαμε στην Ασφάλεια λοιπόν κι εκεί, στην είσοδο του κτιρίου βρίσκονταν παραταγμένοι και οπλισμένοι μέχρι αηδίας καμιά 20αριά ειδικοί φρουροί. Τα παιδιά σταμάτησαν στην είσοδο του στενού της οδού Ρολέν φωνάζοντας συνθήματα. Κανείς δεν κουνήθηκε. Οι ειδικοί φρουροί χτυπούσαν τις ασπίδες με τα κλομπς κάνοντας τρελή φασαρία και τα παιδιά, 50 μέτρα πιο πέρα διαδήλωναν για το θάνατο του παληκαριού. Απόρησα, περίμενα επίθεση ή συμπλοκή, ή κάποιο επεισόδιο..τίποτα...ρώτησα ένα κορίτσι δίπλα μου..."τι θα κάνετε τώρα? θα προχωρήσετε?", "Οχι" μου απαντησε, "δεν πάμε γυρεύοντας για μακελειό, δεν είμαστε δολοφόνοι εμείς".
Μείναμε εκεί κάμποση ώρα φωνάζοντας συνθήματα για τον άδικο θάνατο. Και σε κάποια στιγμή, ένα παιδί, ήταν δεν ήταν 17-18 χρονών, με ένα σκουφάκι στο κεφάλι και σκισμένο τζίν και με φόβο στα μάτια αλλά και απορία και πείσμα και αγωνία και δύναμη συνάμα, με πλησίασε και μου είπε λίγες λέξεις, ελάχιστες, που όμως άγγιξαν την καρδιά μου κατάβαθα: "γιατί μας λένε αλήτες? γιατί μας λένε κωλόπαιδα? πρέπει να δεχόμαστε τα πάντα για να είμαστε οι καλοί?". Τον κοίταξα, θυμήθηκα τα νιάτα μου, θυμήθηκα τα παιδιά μου και τον έσφιξα στην αγκαλιά μου χαιδεύοντας το σκουφί του.