Και επανέρχομαι στο "μικρομέγαλο" Ηράκλειό μου, που κάποτε, το 1936, και λίγο αργότερα, το 1958, κάποιοι αποφάσισαν ότι έπρεπε ντε και καλά να την μετατρέψουν, από γραφική πόλη σε ευρωπαϊκή μεγαλούπολη...πράγμα ανέφικτο και καταστροφικό, αφού διέλυσαν, έκρυψαν, αλλοίωσαν και εν τέλει δολοφόνησαν την ιστορία και τα μνημεία της. Έτσι λοιπόν, το σχέδιο πόλεως του 1936 και το επόμενο (στο ίδιο υπόβαθρο) του 1958, αντί να αφήσουν ήσυχη την εντός των ενετικών τειχών πόλη, με τα σοκάκια, τις εκκλησίες της, τα τζαμιά της, τα λουτρά της, τις πλατείες της, τα τείχη της, τα αρχαία της (όπως θα δείτε στα προσεχώς!), και να τα βάλουν με τις ακατοίκητες εκτάσεις στις περιοχές έξω από τα τείχη, έκαναν ό,τι ήταν δυνατόν για να μην αφήσουν τίποτα όρθιο!
Μια ματιά στους παρακάτω χάρτες, αρκεί για να διαπιστώσει ο καθένας ότι ο πολεοδομικός ιστός της παλιάς πόλης έμεινε αναλλοίωτος. Όταν όμως περνάς από τα στενάκια του ενός μέτρου πλάτους και σε πλακώνουν οι εξαώροφες (κατά προτίμηση με φλούο χρώματα)πολυκατοικίες ένθεν και ένθεν, και πατάς σε κυβόλιθους made in china, αντί για το παλιό καλό καλντερίμι, αν είσαι επισκέπτης αναρωτιέσαι σε ποιά "Μπανανία" βρέθηκες, αν είσαι Ηρακλειώτης (και όχι εσωτερικός μετανάστης =παγερά αδιάφορος), δεν ξέρεις αν πρέπει να κλάψεις, να κρυφτείς, να βρίσεις ή να μεταναστεύσεις...
1. Χάρτης του στρατηγού Rudolf Werdmuller, 1668, ένα χρόνο πριν την κατάκτηση της πόλης από τους Τούρκους.
Στο χάρτη αυτό, φαίνεται ο ενετικός οχυρωματικός περίβολος, το λιμάνι και οι συνοικίες της πόλης. Με πράσινο χρώμα φαίνονται οι κήποι και οι καλλιεργημένοι χώροι στην πόλη.
2. Χάρτης της σημερινής πόλης.
Ίδια τείχη,ίδιες συνοικίες, ίδιες χαράξεις, οι κήποι έγιναν οικοδομικά τετράγωνα.
3. Αεροφωτογραφία της πόλης.
Ε, τι να πω τώρα??? Ψάχνω μέρος να κρυφτώ...
Ας αφήσουμε τους χάρτες τώρα, να πάμε λίγο πιο μέσα στην πόλη, σε δυο ιστορικές της πλατείες.
Η πλατεία Ελευθερίας, κοντά στο Αρχαιολογικό Μουσείο, έχει περάσει όσα βάσανα δεν πέρασε ο Ιώβ...γιατί όλοι οι κατά καιρούς τοπικοί μας άρχοντες τα έβαλαν μαζί της, θα μείνει αιώνια απορία!
1. η Πλατεία στις αρχές του 20ου αιώνα. Φαίνεται το πρώτο Μουσείο,ό,τι είχε απομείνει από τη μεγαλειώδη Μονή του Αγίου Φραγκίσκου, τμήμα του βυζαντινου -παλαιοενετικού τείχους και άγγλοι στρατιώτες σε παράταξη.
2. η ίδια Πλατεία τη δεκαετία του '50. Ο κήπος μας, πυκνοφυτεμένος, όμορφος και ζωντανός. Καταμεσής, το άγαλμα του άγνωστου στρατιώτη.
3. Η Πλατεία σήμερα!!!!! παρέλειψα τα ενδιάμεσα για να μη με πιάσει άγχος! Πολυώροφη πλατεία με μάρμαρα και ικριώματα, παγκόσμια αποκλειστικότητα, η αποθέωση της μαλακίας!
Τι να πούμε για την πλατεία Κορνάρου τώρα?
Κάποτε δέσποζε στην πλατεία ο ναός του Σωτήρος, μετόχι της Μονής Σινά,και μετέπειτα Βαλιδέ Σουλτάν Τζαμισί. Τον χαρακτήρισαν επικίνδυνα ετοιμόρροπο το 1970 επί χούντας, και στη συνέχεια προσπαθούσαν να σπάσουν τους "ἑτοιμόρροπους" τοίχους με κομπρεσσέρ μήνες και μήνες! Απέναντι η ενετική κρήνη Bembo και μια υπέροχη οθωμανική φιλανθρωπική κρήνη (σεμπιλχανές).
1. Η πλατεία σε χαρακτικό από το βιβλίο του Pashley, "Travels in Crete", των οθωμανικών χρόνων.Πίσω από την κρήνη και τον σεμπιλχανέ διακρίνεται ο ναός του Σωτήρος.
2. Ο Ναός του Σωτήρος, στις αρχές του 20ου αιώνα
3. Η Πλατεία σήμερα...ξανά...τι να πω?
...η συνέχεια προσεχώς...ακόμα πιο πικρή :((((
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου