Γεννήθηκε στο Μεσολόγγι το 1869. Από πολύ μικρός άρχισε να γράφει ποιήματα, εύθυμους, σατυρικούς αλλά και ρομαντικούς στίχους καθώς και αισθηματικά πεζά. Έζησε στην Αθήνα και ταξίδεψε στη Γερμανία και τη Γαλλία, όπου παρέμεινε για 8 χρόνια στο Παρίσι. Συνδέθηκε στενά με τον Ζαν Μωρεάς και παντρεύτηκε την κόρη του τότε πολιτευτή Επαμεινώνδα Δεληγιώργη. Το 1924 πήρε το Εθνικό Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών και επί 20 χρόνια διετέλεσε διευθυντής της βιβλιοθήκης της Βουλής. Πέθανε το 1943 μετά από μακρά ασθένεια. Παρά την επιφανειακότητα του έργου του, δεν απουσιάζουν μια ειλικρινής θλίψη, προβληματισμός και έντονο ερωτικό στοιχείο.
Ἀγάπη
Ἃς μὴ γυρίζει ὁ λογισμὸς στὰ χρόνια ἐκεῖνα πίσω.
Κάλλιο μιὰ τέτοια θύμηση γιὰ πάντα νὰ χαθῇ,
Ποιὸς ξέρει, τώρα θἄτανε γραφτὸ νὰ σ᾿ ἀγαπήσω,
Καὶ τόσο ποὺ καμμιὰ ποτὲ δὲν ἔχει ἀγαπηθῇ.
Κι ἂν ἔφυγεν ἡ νιότη σου, ποὺ θλίβεσαι γιὰ δαὔτη,
Ὡς γιὰ πουλὶ ποὺ πέταξε μἄλλα μαζὶ πουλιά,
Περσότερο ἀπὸ μία ἄνοιξη τὸν ἔρωτά μου ἀνάφτει
Τοῦ χινοπώρου τἄγγιγμα στὰ ὡραῖα σου τὰ μαλλιά.
Κι ἀκόμα φτάνω ν᾿ ἀγαπῶ σ᾿ ἐσὲ μίαν ἄλλη εἰκόνα,
- Τ᾿ ὁρκίζομαι στὰ μάτια σου ποὺ τόσο λαχταρῶ, -
Τὸν ἥμερο κι ἀνέφελο καὶ τὸ γλυκὸ χειμῶνα,
Ποὺ στὸ χλωμό σου πρόσωπο μία μέρα θὰ θωρῶ.
Καὶ μάθε το, τὶς μελιχρὲς λαμπράδες τοῦ Δεκέμβρη,
Καὶ τὶς φεγγαροσκέπαστες τοῦ Γενναριοῦ ὀμορφιές,
Μήτε στὶς τρέλλες τ᾿ Ἀπριλιοῦ κανένας θὰ τὶς εὕρῃ,
Μήτε καὶ στὶς μονότονες τοῦ Μάη καλοκαιριές..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου